ԱՐՑԱԽԻ ՓԱԽՍՏԱԿԱՆՆԵՐԻՆ ԱՆՎՃԱՐ ԱՆՀԱՏԱԿԱՆ ԲԺՇԿԱԿԱՆ ՕԳՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ.

Նախ ցուցմունք՝ Արմենի, ով արցախցի 100.000 փախստականի նման կորցրեց ամեն ինչ իր ընտանիքի և իր ծնողների հետ։Այս վկայությունն արժե այն, ինչ արժե, և մենք չէինք համարձակվի ընդհանրացնել այն առանց այնտեղ լինելու։ Բայց եթե դա անոմալիա է, ապա դա արդեն խնդիր է, որովհետև դա ավելացնում է մեկ լքումը մյուս լքվածությանը, հայկական անարդարությունը ադրբեջանական անարդարությանը։

Ահա թե ինչու է փաստը մնում անտանելի։

Նույնիսկ եթե այստեղ որևէ մարդասիրական միավորում քննադատելու խնդիր չկա, իմանալով, որ փախստականների հավաքական շահը գերակայում է անհատների շահերից, և որ հայկական պետությունն, անկասկած, պատրաստ չէր այդքան դաժանորեն ողջունել նեղության մեջ գտնվող մարդկանց նման հոսքը: Արմենի հայրը տարիքի և հավանաբար նաև արտագաղթի վնասվածքի պատճառով լուրջ առողջական խնդիրներ ունի։

(Նշում եմ, որ այս ցուցմունքներն ուղղված են Ֆրանսիայում ապրող ընդհանուր ընկերոջը և ոչ ուղղակի ինձ)

****

Վկայություն 1 (նոյեմբերի 20)

Բարեւ իմ ընկեր. Մեզ ոչինչ չի մնացել։ Մենք սրանից դուրս կգանք։ Ես վաղը կփնտրեմ պատասխանները և կկանչեմ բժշկին։ Շնորհակալություն անհանգստության համար: Մենք սնունդ ենք գնում։ Մենք դեղեր ենք գնում. Դիմեցի թոշակի համար. Նրանք դեռ ոչինչ չեն ասել։ Ստիպված ենք լինելու սպասել։ Գազի, ջրի և այլ հարկեր ենք վճարել։

Սննդի համար՝ այո։ Դեղերը թանկ են. Հարգելի Ա., ես արդեն ամաչում եմ. Ես չգիտեմ վիրահատության արժեքը։ Ես վախենում եմ միայն դրա մասին մտածելուց: Օրինակ, ցինտիգրաֆիան (150 դոլար) անվճար դարձնելու համար ես 40 դոլար եմ ծախսել լիցենզիայի վրա: Եվ յուրաքանչյուր թույլտվություն արժե գումար: Անվճար օգնություն նույնիսկ վիրահատությունից առաջ լաբորատոր հետազոտության համար չկա։ Ամեն օր հայրս պետք է դեղ ընդունի։ Վախենում եմ, որ չկարողանամ տան վարձը վճարել։ Ցավում եմ, որ ստիպված եմ ձեզ ամեն ինչ պատմել: Երբեք չէի պատկերացնում, որ մի օր նման իրավիճակում կհայտնվենք։

Պետական ​​օգնության մասին բոլորը խոսում ու գրում են, բայց իրականում շատերը ոչինչ չեն ստացել։ Եվ իրականում բոլոր մարդիկ ստիպված են եղել վճարել բնակարանների վարձակալության համար։ Օգնությունն ու ապրանքը հիմնականում ստացել են սահմանամերձ գոտում ապաստանած մարդիկ։

Ընկերս, դու ինձ բազմիցս օգնել ես։ Այս ամենը ես ասում եմ տղամարդկանց միջև։ Մենք բաց մարդիկ ենք և պատմում ենք այնպես, ինչպես դա իսկապես կա: Ես գիտեմ, որ դուք նույն վիճակում չեք, ինչ մենք: Ես երախտապարտ եմ ձեզ այն ամենի համար, ինչ անում եք մեզ համար:

Վկայություն 2 (նոյեմբերի 27)

Անեսթեզիոլոգը վստահ չէ, քանի որ անզգայացման 4 ժամը լուրջ է։ Գործիքներով փորձաքննություն է պետք անել։ Այնուհետև բժիշկը կտա իր եզրակացությունները: Թոքերի հզորությունը մեծացնելու համար դեղորայք կպահանջվի, որպեսզի հայրը կարողանա հանդուրժել անզգայացումը: Ուրոլոգիայի ամենադժվար վիրահատությունն է։ Բոլոր թեստերն ու ընթացակարգերը մեզ համար վճարովի են և շատ թանկ: Ես սա չեմ ասում մեզ օգնելու համար: Ես գիտեմ, որ դա անհնար է: Մենք իրար հետ խոսում ենք տղամարդկանց մեջ։ Ֆրանսիայում կա՞ն հայկական սփյուռքի բարեգործական կազմակերպություններ։ Անհրաժեշտության դեպքում ես պատրաստ եմ տրամադրել հորս հետ կապված բոլոր փաստաթղթերը։ Միայն խորհրդատվությունն արժե 40 դոլար։ Գիտե՞ք, թե ինչ նկատի ունենք, երբ խոսում ենք խորհրդակցության մասին: Դու գնում ես բժշկի մոտ, բարևում ես և անմիջապես պետք է վճարես։

Վկայություն 3 (նոյեմբերի 29)

Այսօր գնացինք սրտաբանի մոտ,վճարեցի։Հետո թոքաբանի մոտ։ Ասեց կոմպյուտերային տոմոգրաֆիա վճարովի,հետո սպիրոմետրիյա վճարովի,հետո կոնսուլտացիա վճարովի։ Ասեցի որ այդքան վճարելու հնարավորություն չունեմ ու դուրս եկա :

****

Մենք հասկանում ենք, որ յուրաքանչյուր փախստական ​​մեկ անձի համար ստացել է 100.000 դրամ։ Ոչ մնացածը 40000-ից 60000 դրամ 6 ամսվա համար։ Փաստորեն, Հայաստանում աշխատող բժշկական առաքելությունները կոնկրետ մարդկանց օգնելու նպատակ չեն հետապնդում։ Ինչը կարելի է հասկանալ.

 Այնուամենայնիվ, մենք իրավասու ենք եզրակացնելու, որ վթարի մեջ գտնվող փախստականներին շտապ օգնություն ցուցաբերելու հարցում թերություն կա:

Ավելացնեմ, որ հայերը, ովքեր բնակարաններ են վարձում, բարձրացնում են գները, երբ խոսքը գնում է հայ փախստականների վարձակալության մասին: Այստեղ էլ օրենքն անհրաժեշտ է թվում։

Յուրաքանչյուրի խնդիրն է սեփական կարծիքը ձևավորել:

Դենիս Դոնիկյան

POUR UNE AIDE MÉDICALE PERSONNALISÉE GRATUITE AUX RÉFUGIÉS DE L’ARTSAKH

D’abord un témoignage, celui d’Armen qui a tout perdu comme les 100 000 réfugiés de l’Artsakh avec sa famille et ses propres parents.

Ce témoignage vaut ce qu’il vaut et on n’oserait pas le généraliser n’étant pas sur place. Mais s’il constitue une anomalie, c’est déjà un problème car il ajoute un abandon à un autre abandon, une injustice arménienne à une injustice azerbaïdjanaise. C’est en quoi le fait demeure intolérable. Même s’il n’est pas question ici de porter la critique contre quelque association humanitaire que ce soit, sachant que l’intérêt collectif des réfugiés passe outre l’intérêt des particuliers et que l’Etat arménien n’était sans doute pas préparé à accueillir aussi brutalement un tel afflux de personnes en détresse.

Le père d’Armen a de sérieux problèmes de santé dus à son âge et probablement aussi au traumatisme de l’exode.

( Je précise que ces témoignages sont adressés à un ami commun vivant en France et non à moi directement)

Témoignage 1 (20 novembre)

Bonjour, mon ami. Il ne nous reste plus rien. On va s’en sortir. Je vais chercher les réponses demain et appeler le médecin. Merci pour le dérangement. 
Nous achetons de la nourriture. Nous achetons des médicaments. J’ai demandé une pension. Ils n’ont encore rien dit. Nous devrons attendre. Nous avons payé le gaz, l’eau et d’autres taxes.
Pour la nourriture, oui. Les médicaments coûtent cher. Cher A., j’ai déjà honte. Je ne connais pas le coût de l’opération. J’ai peur rien que d’y penser. Par exemple, pour rendre la scintigraphie (150$) gratuite, j’ai dépensé 40 $ en licence. Et chaque permis coûte de l’argent. Il n’y a pas d’aide gratuite même pour un examen en laboratoire, avant l’opération. Chaque jour, mon père doit prendre des médicaments.
J’ai peur de ne pas pouvoir payer le loyer. Je suis désolé d’avoir à tout raconter. Je n’ai jamais imaginé que nous serions un jour dans une telle situation.
Tout le monde parle et écrit concernant l’aide de l’Etat, mais en fait, beaucoup n’ont rien reçu. Et de fait toutes les personnes ont dû payer pour louer des appartements.
L’aide et les produits ont été principalement reçus par les personnes qui ont trouvé refuge dans la zone frontalière.
Mon ami, tu m’as aidé plusieurs fois. Je dis tout ça entre hommes. Nous sommes des gens ouverts et disons les choses comme elles sont vraiment. Je sais que tu n’es pas dans la même situation que nous. Je te suis reconnaissant pour tout ce que tu fais pour nous.

Témoignage 2 (27 novembre)

L’anesthésiste n’est pas sûr, car quatre heures sous anesthésie, c’est sérieux. Nous devons faire un examen avec des instruments. Ensuite, le médecin donnera ses conclusions. Des médicaments seront nécessaires pour augmenter la capacité pulmonaire afin que le père puisse supporter l’anesthésie. C’est la chirurgie la plus difficile en urologie. Tous les tests et procédures sont payants et très coûteux pour nous. Je ne dis pas ça pour nous aider. Je sais que c’est impossible. On se parle entre hommes. Y a-t-il des organisations caritatives de la diaspora arménienne en France? Si nécessaire, je suis prêt à fournir tous les documents concernant mon père. La consultation à elle seule coûte 40$. Savez -vous de quoi il s’agit quand on parle de consultation ? Vous allez chez le médecin, dites bonjour et vous devez passer à la caisse.

Témoignage 3 (29 novembre)

Aujourd’hui nous sommes allés chez le cardiologue, j’ai payé. Puis chez le pneumologue. Il a dit que la tomodensitométrie était payante. Puis la spirométrie payante, puis la consultation payante. J’ai dit que je ne pouvais pas payer autant et je suis parti.

Nous croyons savoir que chaque réfugié a reçu 100 000 drams par personne. Pas la suite entre 40 000 et 60 000 drams pendant 6 mois.

En fait, les missions médicales qui travaillent en Arménie n’ont pas vocation à aider les personnes en particulier. Ce qui peut se comprendre. Toutefois, on est en droit de conclure qu’il existe une faille dans le problème des soins à apporter d’urgence aux réfugiés en détresse.

J’ajoute que les loueurs ar méniens d’appartements n’y vont pas de main morte quand il s’agit de louer à des réfugiés arméniens. Là aussi une loi semble nécessaire.

A chacun de se faire son opinion.

Denis Donikian

Les mots pour dire les mots pour rire (4)

(Oeuvre de D. Donikian)

*

Femme à l’aise cherche barreau de baise pour être culbitée de sa chaise.

*

(Aphorisme cochon pour lecteur pur porc, sans nitrate ajouté. Femme prude, homme pudibond, chaste, n’ayant jamais biaisé s’abstenir. Passez votre chemin. Donikian n’est pas fait pour vous…)

Aphorisme du jour (336)

(Oeuvre de Michel Giraud)

*

La vertu n’aime pas le vice, mais elle s’ennuie de son manque.

*

anglais

Virtue does not like vice, but it misses its lack.

*

arménien

Առաքինությունը չի սիրում արատ, բայց կարոտում է դրա բացակայությունը:

*

espagnol

A la virtud no le gusta el vicio, pero echa de menos su carencia.

*

Aphorisme du jour (335)

(Oeuvre de Michel Giraud)

*

Toute société développée est l’exploitation des profanes par les professionnels.

*

anglais

Every developed society is the exploitation of laymen by professionals.

*

arménien

Յուրաքանչյուր զարգացած հասարակություն աշխարհիկ մարդկանց շահագործումն է պրոֆեսիոնալների կողմից։

*

espagnol

Toda sociedad desarrollada es la explotación de los legos por parte de los profesionales.

*

Aphorisme du jour (334)

(Oeuvre de Michel Giraud)

*

Ceux qui vivent ont été appelés autant qu’ils seront élus pour mourir.

*

anglais

Those who live have been called as much as they will be chosen to die.

*

arménien

Նրանք, ովքեր ապրում են, կանչվել են այնքան, որքան կընտրվեն մեռնելու:

*

espagnol

Los que viven han sido llamados tanto como serán elegidos para morir.

*

Le grand livre des grandes questions (26)

Photo de Jonathan Borba sur Pexels.com

J’évite de tomber malade dans un hôpital. Et si on me trouvait une raison pour ne plus me laisser sortir ?

*

anglais

I avoid getting sick in a hospital. What if someone found a reason not to let me go out anymore?

*

arménien

Ես խուսափում եմ հիվանդանոցում հիվանդանալուց. Իսկ եթե ինչ-որ մեկը պատճառ գտներ ինձ այլևս չթողնել դուրս գալ:

 

*

espagnol

Evito enfermarme en un hospital. ¿Qué pasaría si alguien encontrara una razón para no dejarme salir más?

 

*

Le grand livre des grandes questions (25)

(Oeuvre de D. Donikian)

*

Je vois mourir tellement de gens autour de moi que je me demande si je peux espérer y arriver un jour moi aussi.

*

anglais

I see so many people dying around me that I wonder if I can hope to get there one day too.

*

arménien

Ես տեսնում եմ, որ այնքան շատ մարդիկ են մահանում իմ շուրջը, որ մտածում եմ՝ կարո՞ղ եմ հույս ունենալ, որ մի օր էլ կհասնեմ այնտեղ:

*

espagnol

Veo tanta gente muriendo a mi alrededor que me pregunto si yo también puedo esperar llegar allí algún día.

*

Le grand livre des grandes questions (24)

(Oeuvre de Michel Giraud)

*

Le suicide suffit-il à quitter sa vie ?

*

anglais

Is suicide enough to leave your life?

*

arménien

Ինքնասպանությունը բավարա՞ր է կյանքիդ հեռանալու համար:

*

espagnol

¿Es suficiente el suicidio para abandonar la vida?

*

Aphorisme du jour (333)

Photo de SevenStorm JUHASZIMRUS sur Pexels.com

*

Il faut des violences pour qu’un peuple se forme comme il faut des tempêtes pour qu’un arbre mérite le ciel.

*

anglais

It takes violence for a people to form just as it takes storms for a tree to deserve the sky.

*

arménien

Բռնություն է պահանջվում, որպեսզի ժողովուրդը ձևավորվի այնպես, ինչպես փոթորիկներ են անհրաժեշտ, որպեսզի ծառը արժանանա երկնքին:

*

espagnol

Se necesita violencia para que se forme un pueblo, así como se necesitan tormentas para que un árbol merezca el cielo.