28 avril 2024
Les mots pour dire les mots pour rire (367)
(Visages de Paris, par D. Donikian)
*
Toutes les femmes sont à barbe, mais pour cacher leur bouche des goûts.
*
All women have beards, but to hide their mouths from tastes.
Les mots pour dire les mots pour rire (366)
(Visages de Paris, par D. Donikian)
*
Je respire l’air de rien.
*
I breathe the air of nothing.
Les mots pour dire les mots pour rire (365)
(Visages de Paris, par D. Donikian)
*
L’homme se couche tous les soirs marié et se réveille chaque matin célibataire.
*
A man goes to bed every night married and wakes up every morning single.
Les mots pour dire les mots pour rire (364)
(Visages de Paris, par D. Donikian)
*
Pour le candidat au suicide, la mort, il n’y a que ça de vrai.
*
For the candidate for suicide, death is the only thing that is true.
27 avril 2024
Lire et relire : L’oeuf et le panzer
Un jour, je ne sais quand,
Sur la route de Caen,
Un panzer pesant comme un bœuf
Se trouva le nez contre un œuf.
Un œuf sans yeux ni pattes,
Au milieu de l’asphalte.
En grand danger
D’être écrasé.
C’est qu’une poule en son chemin
Avait ici ouvert son cul
Abandonnant un orphelin
A la rue.
Le panzer, las de ses canardages,
Lui le lourd, lui le démon,
Aspira l’œuf en son canon,
Et partit avec lui en voyage.
Combien de pays n’ont-ils vu !
Et combien de champs traversé !
Ils étaient seuls, ils étaient nus,
Jusqu’au jour où l’œuf a toussé.
Et voilà que d’un tas de fer
Naquit un poussin merveilleux.
Les gens n’en croyaient pas leurs yeux
Un oisillon né d’un panzer.
*
Lecteur au moi hégémonique
Prends garde aux démons de ta haine
Car toute vie est une graine
Et toute graine est magnifique.
( posté en janvier 2011)
Aphorisme du jour (669)
Photo de Download a pic Donate a buck! ^ sur Pexels.com
*
Tant que la vie moderne restera une vie de presse ponctuée de dix mille attentes, rien ne vaudra la paresse ponctuée de contemplations.
*
As long as modern life remains a life of press punctuated by ten thousand expectations, nothing will be worth laziness punctuated by contemplations.
Aphorisme du jour (668)
Photo de Sebastian Arie Voortman sur Pexels.com
*
L’homme n’est que poussière de terre et poussière d’étoile balayées par le temps.
*
Man is nothing but earth dust and star dust swept away by time.
Aphorisme du jour (667)
*
L’ami d’enfance est un ami que seule l’enfance nous a choisi.
*
A childhood friend is a friend that only childhood has chosen for us.
Aphorisme du jour (666)
Photo de cottonbro studio sur Pexels.com
*
Dieu a pitié des hommes, mais il doit rester Dieu.
*
God has pity on men, but he must remain God.
Aphorisme du jour (665)
Photo de Arindam Raha sur Pexels.com
*
On peut être un grand esprit sans pour autant être assez spirituel pour avoir de l’esprit.
*
You can be a great mind without being spiritual enough to have wit.
26 avril 2024
Aphorisme du jour (664)
Photo de Jonathan Borba sur Pexels.com
*
Malheur à l’enfant qui naît dans une famille à principes.
*
Woe to the child who is born into a principled family.
Aphorisme du jour (663)
Photo de Mumtahina Tanni sur Pexels.com
*
Pour beaucoup, la vie ne semble leur être donnée que pour creuser leur tombe.
*
For many, life seems to be given to them only to dig their graves.
Aphorisme du jour (662)
Photo de Lisa Fotios sur Pexels.com
*
L’esprit est fait de ce que l’œil boit.
*
The mind is made of what the eye drinks.
Aphorisme du jour (661)
Photo de Vishnu R Nair sur Pexels.com
*
Les divertissements et les jeux que l’homme s’est inventés n’ont d’autre fin que de masquer un profond désespoir.
*
The entertainment and games that man has invented have no other purpose than to mask a deep despair.
Aphorisme du jour (660)
*
Tout m’a été donné pour faire de moi un homme et tout m’a été retiré pour faire de moi une machine.
*
Everything was given to me to make me a man and everything was taken away from me to make me a machine.
25 avril 2024
Les mots pour dire les mots pour rire (363)
Photo de Brett Sayles sur Pexels.com
*
De quoi peuvent se plaindre les chauves s’ils font une économie de peigne et de temps ?
*
What can bald people complain about if they save on combs and time?
Les mots pour dire les mots pour rire (362)
Photo de alexandre saraiva carniato sur Pexels.com
*
Tant qu’une société est gouvernée par des imbéciles, les autres imbéciles peuvent faire la vie.
*
As long as a society is governed by fools, other fools can make life.
Les mots pour dire les mots pour rire (361)
Photo de Bolarinwa Olasunkanmi sur Pexels.com
*
Si l’art ne baise la morale, la morale le brise.
*
If art does not destroy morality, morality breaks it.
Les mots pour dire les mots pour rire (360)
Photo de cottonbro studio sur Pexels.com
*
Il suffit que l’État préserve la liberté pour que l’art sorte de sa réserve.
*
It is enough for the State to preserve freedom for art to come out of its reserve.
Les mots pour dire les mots pour rire (359)
(D. Donikian : autoportrait)
*
La meilleure façon de parler de soi est de se regarder comme un autre.
*
The best way to talk about yourself is to see yourself as someone else.
24 avril 2024
Lire ou relire : Un récital
(Texte du 6 octobre 2018)
Nous avons le plaisir de vous annoncer qu’aura lieu à Paris un récital sur la littérature arménienne. au centre de Wallonie-Bruxelles le 8 octobre 2018
Voici le texte de l’annonce concocté soit par l’un soit par l’autre des récitants:
*
« Récits d’Arménie », par Serge Avédikian et Marianne Denicourt, dans le cadre du Festival Francophonie Métissée au Centre Wallonie-Bruxelles à Paris (46 rue Quincampoix – 75004) le 8 octobre à 20h.
Les deux comédiens proposent un parcours dans la littérature arménienne, depuis le Ve siècle jusqu’à nos jours. Les extraits seront lus en français et en arménien.
Seront d’abord lus les textes des religieux Krikor Naragatsi (Xe siècle), dont les prières sont minées par les défaillances de l’âme, et Nahapet Koutchak (XXe siècle), tiraillé par l’enchantement et par les exigences de sa vocation.
Et comme la littérature française a son La Fontaine, les lettres arméniennes ont Toumanian, qui puise dans la vie ordinaire du peuple arménien tout ce qu’il faut pour parler de l’homme même, lui qui a connu les deuils personnels et ceux de toute une nation en 1915.
Des auteurs de la République soviétique, on peut retenir Aksel Bakounts, dont l’écriture à une profondeur mystérieuse, et le flamboyant Yeriché Tcharents. Tous deux ont disparu lors des purges staliniennes de 1937. Cette même république se clôt avec les ultimes poèmes de Paraouïr Sevak, écrivant avec l’intuition qu’une révolution de la vérité est à faire ou à venir. L’indépendance politique de l’Arménie devait forcément conduire ces écrivains les plus grands à prendre le contre-pied des formes compassées ou passéistes des règles soviétiques, telle Violetta Krikorian, pour qui la poésie n’est pas à vendre ou Marine Petrossian, miniaturiste de l’intime infini des choses. En France, Marc Nichanian, philosophe et écrivain, conduit une réflexion continue depuis plusieurs décennies sur le génocide dans ses rapports à l’écriture.
Ce texte n’étant pas de nous, et pour cause, nous tenons à préciser :
Que les Quatrains de Toumanian ont été traduits par…. Denis Donikian ( actual Art)
Que Trois contes de Toumanian ont été traduits par Varoujan Gureghian et… Denis Donikian ( Edipol)
Que le recueil de Parouir Sévak, Que la Lumière soit ! a été traduit par… Denis Donikian ( éditions Parenthèses)
Que l’expression » la poésie n’est pas à vendre » est le titre d’un article de… Denis Donikian
Que l’expression » miniaturiste de l’intime infini des choses » est le titre d’un article de… Denis Donikian
Que ces deux poétesses ont été traduites par… Denis Donikian
Que Denis Donikian est tout sauf un écrivain arménien de la diaspora s’exprimant non pas en français mais en wolof, qu’il n’a écrit aucune pièce de théâtre, aucun roman, aucun recueil d’aphorismes, aucun essai sur l’Arménie ni sur la diaspora, aucun poème, ni même une encyclopédie du génocide arménien. Ce qui ne saurait faire de lui un auteur arménien digne d’être présenté durant un récital sur la littérature arménienne d’expression française. A peine un cul-terreux… et encore.
Les mots pour dire les mots pour rire (358)
Photo de Pixabay sur Pexels.com
*
Les peuples qui couchent jour et nuit avec leur histoire ne font pas d’enfants et produisent du cadavre.
*
People who sleep day and night with their history do not have children and produce corpses.
Les mots pour dire les mots pour rire (357)
Photo de Rosemary Ketchum sur Pexels.com
*
Râler est le premier pas vers la démocratie.
*
Complaining is the first step towards democracy.
Les mots pour dire les mots pour rire (356)
Photo de Deon Black sur Pexels.com
*
Si la morale de l’homme est guidée par son pénis, la femme perd toute vertu sitôt qu’on l’entreprend.
*
If a man’s morality is guided by his penis, a woman loses all virtue as soon as she is attacked.
Les mots pour dire les mots pour rire (355)
Photo de mohamed Zekry sur Pexels.com
*
Du haut de son chameau le chamelier voit le désert plus vaste.
*
From the top of his camel the camel driver sees the wider desert.
Les mots pour dire les mots pour rire (354)
Photo de Angela Roma sur Pexels.com
*
Puiser de la volupté chez une femme, c’est oublier qu’on va mourir.
*
Puiser de la volupté chez une femme, c’est oublier qu’on va mourir.
23 avril 2024
Մի ցեղասպանությունից մյուսը
« Անձը, ով մեկ ուրիշին զրկում է ազատությունից,
զոհ է ատելության,
նախապաշարմունքի և նեղմտության»։
Նելսոն Մանդելա
*
Կյանքը հեռու չէ տարամտությունից։ Փաստը չի սպառում երևույթը։ 1915 թվականի ցեղասպանությունը բավարար չէ ցեղասպանություն կոչվելու համար։ Դիվայինները միշտ առաջ են միամիտներից, որոնք չեն էլ հասցնում շրջվել, մինչ ծանոթ սարսափն արդեն իսկ վերսկսվում է անասելի կեպով։
1915 թվականի դեպքերից ավելի քան հարյուր տարի անց յուրաքանչյուր հայ ֆիզիկապես, ինչպես նաև պատմությամբ գիտի, որ շարունակում է մնալ իրեն հետապնդող գիշատիչների թիրախը։ Մի ցեղասպանության ավարտը երբեք չի հագեցնում ցեղասպանություն գործողների քաղցը։
Այնժամ, երբ ողջ աշխարհում պետք է նշվեն հիշատակման միջոցառումներ, չեն դադարում աճել զոհերի որդիների ու դուստրերի պահանջը իրողության ճշգրիտ ճանաչման հարցում։ Դրանով խստանում է դահիճների որդիների և դուստրերի ատելությունն, ու մթագնում է վերջիններիս խլությունը։
Ցեղասպանության փոխակերպումները փոփոխվում են տարբեր կերպերով «տեսանելիի» և թաքնվածի միջև։ Ֆիզիկական ցեղասպանությունը չպետք է քողարկի խորհրդանշական ցեղասպանությունը։ Զանգվածային ցեղասպանությունները նոր ուղիներ են գտնում առանձնացված ցեղասպանությունների հետ։ Որակական ցեղասպանությունները դասվում են քանակական ցեղասպանությունների հետ նույն շարքին, այն է՝ ունեցվածքի, կրոնական հետքի, ինչպես նաև այնպիսի կենդանի անձանց կործանումը, որոնք իրենց գործերով, մտքերով ու ազգությամբ խորհրդանշում են ողջ մի ժողովուրդ։
Լսելով, թե ինչպես է Արգենտինացի փաստաբան, իրավաբանական գիտությունների դոկտոր և միջազգային քրեական դատարանի նախկին դատախազ Լուի Մոռենո Օքամպոն պնդում, որ Արցախում կատարված վերջին իրադարձությունները որակվում են որպես ցեղասպանություն՝ հաստատում է այն, ինչ մենք պնդում ենք, այն է՝ ցեղասպանությունը շարունակ կատարվում է՝ ընդունելով քողարկիչ տեսք, որոնք շփոթեցնում են անծանոթներին և ցեղասպանություն գործողներին ժամանակ են տալիս իրենց մտացածը վերածել գործողության։
Այս իմաստով Ռուբեն Վարդանյանի հացադուլը կոչ է բոլոր հայերին, ովքեր պատրաստվում են հիշել 1915 թվականի ցեղասպանությունը։ Ալիևի զնդանում մահանալու իր որոշմամբ նա ցույց է տալիս հայերին և իրավունքի ու ազատության հարցերով մտահոգ ազգերին, որ ցեղասպանությունն այստեղ է՝ էթնիկական ատելության զոհ դարձած իր բոլոր բանտարկյալ եղբայրների կրած նվաստացումներում, որն ընդհանրապես որևէ կապ չունի արդարության փաստի հետ։ Խոսքը գնում է ազգային խորհրդանիշը նույն կերպով բնաջնջելու մտադրության մասին, ինչպես եղավ Ջուղայի գերեզմանատան դեպքում։
Քանզի վրիժառու Ալիևի աչքերին Ռուբեն Վարդանյանը ոչ այլ ինչ է, քան խորհրդանիշ, որ անհրաժեշտ է վերածել «իր»-ի՝ անգամ խլելով նրա կյանքը օրինական կամ բնական այն միջոցներով, որոնք թույլ կտան քողարկել մարդասպանությունը։
Անկեղծ ասած Ալիևի համար Ռուբեն Վարդանյանն այն խորհրդանիշն է, որ պետք է վերացնել նույն կերպ, ինչպես Պուտինն արեց Ալեքսեյ Նավալնիի հետ։ Բոլոր բռնակալները նույն շահն են հետապնդում։
Պետք է նշել, որ եթե «1915 թվականը հիշատակողներն իրենց պարտքն են համարում հարգել մահացածների և նահատակների հիշատակը, ապա պետք է ավելի բարձր աղաղակեն այն անմեղների հարգանքի համար, որ այսօր ավելի քան երբևէ ողջ են, ավելի քան երբևէ վտանգված են։
Նրանց պարտքն է բարձրաձայնել, որ Ռուբեն Վարդանյանի դեպքով, որին ավելանում է բոլոր բանտարկյալների՝ Արցախի քաղաքական անձանց կամ հասարակ քաղաքացիների դեպքը, հենց ցեղասպանությունն է ուրվագծվում այն պարզ պատճառով, որ վերջիններս հայ են։
Ուրեմն անհրաժեշտ է, որ Ֆրանսիայի և այլուր յուրաքանչյուր քաղաքում հիշատակումները նշեն Ռուբեն Վարդանյանի անունը՝ ասելու, որ նրա դեպքը պատկանում է Հայաստանի և Սփյուռքի յուրաքանչյուր հային։
Առանց դրա այս հիշատակումները կլինեն լոկ ևս մի հաճոյություն ողբերգական անցյալի նկատմամբ, ոչ թե ավելի վստահելի և ավելի առողջ աշխարհի համար պայքար։
Դընի Դոնիկյան
Թարգմանությունը Տաթևիկ Թանգյանի
Les mots pour dire les mots pour rire (353)
Photo de Pixabay sur Pexels.com
*
Faire l’amour est une pièce de théâtre en trois temps : montée du désir, éclair du plaisir, besoin de fuir.
*
Making love is a play in three stages: rise of desire, flash of pleasure, need to escape.
Les mots pour dire les mots pour rire (352)
Photo de Brett Sayles sur Pexels.com
*
Au cimetière, les combattus de la vie crèvent la dalle sous la terre battue des vivants.
Les mots pour dire les mots pour rire (351)
Photo de Corinna Widmer sur Pexels.com
*
Parti de rien, il en est mort.
*
Starting from nothing, he died.
Les mots pour dire les mots pour rire (350)
Photo de Katie Salerno sur Pexels.com
*
La femme aime avec ses émotions, l’homme n’aime qu’avec son pénis.
*
The woman loves with her emotions, the man only loves with his penis.
Les mots pour dire les mots pour rire (349)
Photo de Min An sur Pexels.com
*
Comme on entre par ignorance dans la vie et dans la mort, on entre pareillement dans le mariage.
*
As one enters life and death through ignorance, so one enters marriage.
22 avril 2024
Les mots pour dire les mots pour rire (348)
Photo de Anna Shvets sur Pexels.com
*
Les réponses sont des questions qui attendent des réponses.
*
The answers are questions that await answers.
Les mots pour dire les mots pour rire (347)
Photo de cottonbro studio sur Pexels.com
*
Une beauté s’effrite comme une frite se mange.
*
A beauty crumbles like a fry is eaten.
Les mots pour dire les mots pour rire (346)
Photo de Gabriela Palai sur Pexels.com
*
Pour le pessimiste, les lendemains qui chantent seront des aujourd’hui qui pleurent.
*
For the pessimist, tomorrows that sing will be todays that cry.
Les mots pour dire les mots pour rire (345)
Photo de Pixabay sur Pexels.com
*
Celui que vous aurez tué n’aura d’yeux que pour vous.
*
The one you kill will only have eyes for you.
Les mots pour dire les mots pour rire (344)
Photo de Pixabay sur Pexels.com
*
Le génie est un alcoolique qui s’enivre de mélancolie.
*
The genius is an alcoholic who gets drunk on melancholy.
21 avril 2024
D’UN GENOCIDE L’AUTRE…
(collage et texte de D. Donikian)
*
« Un homme qui prive un autre homme de sa liberté
est prisonnier de la haine,
des préjugés et de l’étroitesse d’esprit »
(Nelson Mandela)
*
La vie n’est pas à un paradoxe près. Un fait n’épuise pas un phénomène. Le génocide de 1915 ne suffit pas à dire le génocide. Les diaboliques ont toujours une longueur d’avance sur les naïfs, lesquels n’ont pas même le temps de se retourner que déjà l’horreur connue s’est renouvelée sous des formes inédites.
Plus de cent ans après les événements de 1915, chaque Arménien sait dans sa chair comme dans son histoire qu’il reste la cible de ses prédateurs obsessionnels. La fin d’un génocide ne satisfait jamais la faim des génocideurs.
À l’heure où doivent se célébrer partout dans le monde les commémorations, ne cessent de croître les revendications des filles et fils de victimes pour une juste reconnaissance des faits. Autant que s’endurcissent les haines et que s’obscurcissent les surdités des filles et fils des bourreaux.
Les avatars du génocide se déclinent de plusieurs façons. Entre celles qu’on « voit » et celles qui se cachent. Le génocide physique ne doit pas occulter les génocides symboliques. Les génocides de masse trouvent de nouvelles voies avec les génocides singularisés. Les génocides qualitatifs sont à mettre sur le même rang que les génocides quantitatifs, à savoir la destruction du patrimoine, des vestiges religieux, mais aussi des personnalités vivantes qui symbolisent un peuple dans leurs actes, leurs pensées, leur nationalité.
Entendre Luis Moreno Ocampo, avocat argentin, docteur en droit et ancien procureur de la Cour pénale internationale, affirmer que les récents événements en Artsakh sont à qualifier de génocide, nous donne la mesure de ce que nous confirmons, à savoir qu’un génocide se reproduit sans cesse en adoptant des tenues de camouflage qui laissent pantois les non-initiés et qui donnent le temps aux génocideurs de traduire leur intention en acte.
En ce sens, la grève de la faim entamée par Ruben Vardanyan est un appel à tous les Arméniens qui s’apprêtent à commémorer le génocide de 1915. Par sa décision de se laisser mourir dans les geôles d’Aliyev, il dit aux Arméniens et aux nations soucieuses du droit et des libertés, que le génocide est là, dans les humiliations subies par tous ses frères prisonniers à la merci d’une haine ethnique n’ayant rien à voir avec un fait de justice. Il s’agit d’une intention d’éradiquer un symbole national de la même manière que fut effacé le cimetière de Djoulfa.
Car Ruben Vardanyan, aux yeux du vindicatif Aliyev, n’est rien d’autre qu’un symbole qu’il lui faut effacer en le réduisant à une « chose », quitte à lui ôter la vie par des moyens légaux ou naturels propres à dissimuler le meurtre.
Au vrai, pour Aliyev, Ruben Vardanyan est le symbole à abattre de la même manière que le fut Alexeï Navalny pour Poutine. Les despotes mangent au même râtelier.
C’est dire que si les « commémorationnistes de 1915» se font un devoir de respecter un passé de mort et de meurtres, ils ont aussi à crier haut et fort pour le respect des innocents plus vivants aujourd’hui que jamais, plus dangereusement menacés que jamais.
Ils ont un devoir de dire haut et fort qu’avec le cas de Ruben Vardanyan, auquel s’ajoute celui de tous les prisonniers, personnalités politiques ou simples citoyens de l’Artsakh, c’est le génocide qui continue à croquer des hommes pour le simple fait qu’ils sont arméniens.
Dès lors, il convient que chaque commémoration, dans chaque ville de France et d’ailleurs, mentionne le nom de Ruben Vardanyan, pour dire que son cas appartient à chaque Arménien d’Arménie et de la diaspora.
Sans quoi, ces commémorations ne seront qu’une complaisance de plus envers un passé tragique et non un combat pour un monde plus sûr et plus sain.
Denis Donikian
*
FROM ONE GENOCIDE TO ANOTHER…
“A man who deprives another man of his freedom
is a prisoner of hatred, prejudices and narrow-mindedness”
(Nelson Mandela)
*
Life is not close to a paradox. A fact does not exhaust a phenomenon. The 1915 genocide is not enough to say genocide. The diabolical are always one step ahead of the naive, who do not even have time to turn around when the known horror has already been renewed in new forms.
More than a hundred years after the events of 1915, every Armenian knows in their flesh as in their history that they remain the target of their obsessive predators. The end of a genocide never satisfies the hunger of the perpetrators of genocides.
At a time when commemorations must be celebrated all over the world, the demands of the daughters and sons of victims continue to grow for fair recognition of the facts. As much as the hatreds harden and the deafness of the daughters and sons of the executioners becomes obscured.
Hearing Luis Moreno Ocampo, Argentine lawyer, doctor of law and former prosecutor of the International Criminal Court, affirm that the recent events in Artsakh can be qualified as genocide, gives us the measure of what we are confirming, namely that a genocide reproduces constantly by adopting camouflage outfits which leave the uninitiated speechless and which give the genocides time to translate their intention into action.
In this sense, the hunger strike started by Ruben Vardanyan is a call to all Armenians who are preparing to commemorate the 1915 genocide. By his decision to let himself die in Aliiev’s jails, he is telling the Armenians and to nations concerned about law and freedoms, that the genocide is there, in the humiliations suffered by all its brothers prisoners at the mercy of ethnic hatred having nothing to do with an act of justice. This is an intention to eradicate a national symbol in the same way that the cemetery of Julfa was erased.
Vardanyan, in the eyes of the vindictive Aliiev, is nothing other than a symbol that he must erase by reducing him to a “thing”, even if it means taking his life by legal or natural means appropriate to cover up the murder.
In truth, for Aliiev, Ruben Vardanyan is the symbol to be destroyed in the same way as Alexeï Navalny was for Putin. Despots eat from the same rack.
This means that if the “commemorationists of 1915” make it their duty to respect a past of death and murder, they also have to cry out loud and clear for respect for the innocent, more alive today than ever, more dangerously threatened.
They have a duty to say loud and clear that with the case of Ruben Vardanyan, to which is added that of all the prisoners, political figures or simple citizens of Artsakh, it is the genocide which continues to take its toll on men for the simple fact that they are Armenian.
Therefore, it is appropriate that every commemoration, in every city in France and elsewhere, mention the name of Ruben Vardanyan, to say that his case belongs to every Armenian in Armenia and the diaspora.
Otherwise, these commemorations will be just one more complacency towards a tragic past and not a fight for a safer and healthier world.
Denis Donikian
Les mots pour dire les mots pour rire (343)
Photo de Martin Pu00e9chy sur Pexels.com
*
Les livres nous font gagner de perdre du superflu au profit de l’essentiel.
*
Books save us from losing the superfluous in favor of the essential.
Les mots pour dire les mots pour rire (342)
Photo de Athena Sandrini sur Pexels.com
*
La vie, c’est comme la virginité. Quand on l’a perdue, on l’a perdue.
*
Life is like virginity. When we lost it, we lost it.
Les mots pour dire les mots pour rire (341)
Photo de Ulau015f Ocaklu0131 sur Pexels.com
*
Le meilleur de l’amour, c’est de monter un escalier en étant derrière.
*
The best love is walking up a flight of stairs behind you.
Les mots pour dire les mots pour rire (340)
Photo de Suzy Hazelwood sur Pexels.com
*
Faute de trouver sa voix dans l’imaginaire, le journaliste est un écrivain qui se rabat sur la voie du quotidien.
*
Failing to find his voice in the imagination, the journalist is a writer who falls back on the path of everyday life.
Les mots pour dire les mots pour rire (339)
Photo de Timur Weber sur Pexels.com
*
Le spectacle de la misère vous rend conscient de votre bonheur.
*
The spectacle of misery makes you aware of your happiness.
20 avril 2024
Aphorisme du jour (659)
Photo de Quang Nguyen Vinh sur Pexels.com
Ecrittératures 
